Ik heb de laatste tijd regelmatig terug gedacht aan het gesprek dat we enkele weken terug hadden. Daar is veel goeds uitgekomen wat mij betreft, een aantal onderwerpen blijven steken, sommige onderwerpen ben ik waarschijnlijk op slag vergeten (50xp voor de gene die weet welke ik vergeten ben). Er zijn waren een aantal dingen waarin we vertelden hoe het niet moest, maar vooral kwamen de wensen aan het licht hoe we het spel kunnen verbeteren. Wat me boeit is dat voornamelijk het groepsgevoel aan bod kwam. Hoe smeden we een groep? Wat draagt bij aan groepsgevoel? Wat kunnen we er persoonlijk doen om het groepsgevoel te verbeteren? Wat doe jij er aan?
Geheimen houden of liever juist niet. Een character background staat vol met kleine geheimpjes, geheime communicatie onderling tussen speler of met de Dungeon Master dragen daar ook aan bij.
Een geheim ontdekken is soms leuk, ik denk dan aan het moment dat Oom Oswald de bezittingen van Glen Silversword doorzocht. Glen had net het leven gelaten en Oswalds ziel was rusteloos of er misschien nog curiosa tussen zijn bezittingen zat. Verbijstering toen Oswald daar zijn eigen heilig symbool in terug vond. Soms is het ook wel eens andersom. Bijvoorbeeld afgelopen weekend. Gustaff hield nooit zo van muziek, als kind was dat al zo. Maar dat hij eens zou sterven aan de jammerende tonen van een gitaar.. ? Al goed, Miguel had in een solo Gustaff’s hersenen, de oren van Bones en de eindbaas opgeblazen. En nu was het Bones' ziel die rusteloos werd en de rugzak van Gustaff doorzocht, op zoek naar curiosa. Blijkt dat die-zoon-van-een-teef de pijl van Persenthynus bij zich gestoken had!! Toch had ik het idee dat de verbijster-o-meter niet erg uitschoot. Wat is de waarde van het geheim dat niet verteld word?